Categorie: Teksten

Dan gebeurt er dit, dan gebeurt er dat..
En ik mat al sa folle, dus sis mar hoe it mat
Mat it oars, dan mat it oars….mar asjeblieft: jou my it skot yn e roas

De sinne skient de hiele dei, wol achter de wolken
De wolken griis, dik en grauw mar ik wit dat der achter
Der achter is it blau, wat der ek gebeurt, altiid is it blau
Kint net altiid sjen, soms is it fuort mar it komt altiid wer werom

De nachten sa tsjuster, it sicht is fuort, mar oan de oare kant
De oare kant wert it ljocht no is, en ik wit it wol seker dat it
Moarn krekt sa blau bei us is, it ljocht komt altiid werom
Ja altiid werom, soms witte wie net hoe’t it mat, en blieuwt it in gok

Dan is er wer dit, dan is er wer dat….en ik mat al safolle
Dan is it wer sus, dan is it wer sa…….en is ‘t een bende yn mien holle Mat it oars, dan mat it oars……………maar hoe mat it oars
Mat it oars, dan mat it oars….alsjeblieft: jou my it skot yn de roas

Soms twifelje ik oan al die kleuren
Soms liket it blau, dan wer liket it griis
Wat der ek stiet te gebeuren
It giet my bitiden fiestente helewiis

Sjoch my no, dit bin ik foardat it wetter falt
ûnbekende romte, wêr ik soms leaver bin
de wyn sa foel, beukte sa lang op myn skaande hud
blauwe plakken, net te sjen oan de bûtenkant
Mar ik fiel my best, mar de kop is warrich en ungerest
Sjoch my no, sûnder need fan dyn begrip

De draver rint syn runtsjes, it hynder rint syn paad
de bern rinnen op it skoalplein, de fûgeler op it Waad
Wy rinne allegeare it liefst nei de sinne ta
yn landen fan ferlangen….

Sjoch my no, lit my net stean yn disse drokke mist
fel en bonken wêrsto net fan hâlde kinst
in teken fan de tiid, ik hat wol leert op’e reis fan drûch nei wiet
sjug me no, nim my mei en lit my gean

De draver rint syn runtsjes, it hynder rint syn paad
de bern rinnen op it skoalplein, de fûgeler op it Waad
En dr rint der dan, de swalker, rinne sunde rstil te stean
yn disse sted mei tuzen srjitten, (sjongt er)
nim my mei en lit my gean, nim my mei en lit my gean
Sjoch my no, nim my mei en lit my gean

It libben fan de rinner is nea in iensum gean
altiid binne der de spoeken altiid is der de trean
om him te fergesellen op e reis nei we rek mar
red y sels mar boeke, want asto sels nog rinnen kinst….
rin sels mar nei de sinne ta, rin do sels mar mei de sinne ta…

De draver rint syn runtsjes, it hynder rint syn paad
de bern rinnen op it skoalplein, de fûgeler op it Waad
En dr rint der dan, de swalker, rinne sunde rstil te stean
yn disse sted mei tuzen srjitten, (sjongt er)
nim my mei en lit my gean, nim my mei en lit my gean
Sjoch my no, nim my mei en lit my gean

Alles yn de hân, alles al ûntdekt
en oars wurd it wol makke, dat wat der nog ûntbrekt  
want stilstean om te stean, is terug yn de tiid
it wetter fan foarútgong, hat nea hudder siert
De blik op ‘t heden, soms docht it sear
it giet sa snel en it is sa folle, steeds meer en meer…
Mar soms komt it terug, leit de tiid eefkes stil
is it in segen, of een bittere pil?

ik ha der nog nea, nog nea  in sjoen
toch I sjoch om my hinne want ik wiit dat se der binne

De wolf, de wolf de wolf is werom
Jierren wier der fuort, it gie him fiersten te bot
mar hy hat wer romte fûn yn ús heitelân
En elkenien die ropt en raast, wat is hjir oan de hân?
It makket him neat út, hie is lekker op ’e struun,
Misskien wol yn myn achtertún
As in dief yn de nacht, sa sluw en flug
de wolf is werom de wolf is terug
De wolf, de wolf, de wolf is terug

Alles is beheind, want alles leit fêst
it papier sa gewillig, sa ha wy weinig tot gjin lêst
mar ofsjoen fan de wet, de regels fan inkt
wie ha wer prikkeltried neadig, ja dat is wat ik no tink
De kennis fan no, sis me wat mat ik dwaan?
de paniek oan it roer, of skowe op de lange baan?
It waar, de stoarm, de hitte fan de dei
it gefaar, ‘t klimaat, it komt steeds tichterby

It is de natoer, It sil wol weze sa ot it is,
Wie har prikkeltried nedig, dat is wat ik dy sis

De wolf, de wolf de wolf is werom
Jierren wier der fuort, it gie him fiersten te bot
mar hy hat wer romte fûn yn ús heitelân
En elkenien die ropt en raast, wat is hjir oan de hân?
It makket him neat út, hie is lekker op ’e struun,
Misskien wol yn myn achtertún
As in dief yn de nacht, sa sluw en flug
de wolf is werom de wolf is terug
De wolf, de wolf, de wolf is terug
ik ha der nog nea, nog nea  in sjoen
dochs sjoch ik om my hinne want ik wit dat se der binne,
mar dat makket se neat út, sie bin lekker op e struun,
Misskien wol yn myn achtertún
It is de natoer, it sil wol wêze sa ot it is,
Wie har prikkeltriid nedig, dat is wat ik dy sis
want as in dief yn de nacht, sa sluw en flug
De wolf is werom, de wolf is terug,
de wolf is werom, de wolf is terug
de wolf, de wolf de wolf is terugggg!!!

Alles feroaret, dat is in feit 
it giet sa at it komt of hoe’st it ek seist 
wy komme op ierde en wy gean der wêr ôf 
soms is it sa dreech, soms giet it sa mâl 

‘T measte feroaret; de tiid hâld gjin skoft 
ik sjoch by myself, it sjongt yn’e loft 
mar der is ien ding dat feroaret nea 
dat sit yn ús hert, tot oan ús’e dea 

 
Fryslân, yn myn hert en myn siel 
it sit yn alles wat ik fiel 
myn heitelân jout noait belies 
fan bûter brea en griene tsiis, 
Wa’t dat net sizze kin…. 

 
Komst út de wâlden, komst fan de klaai 
it is mar ien wyn, dy’t hjir altyd waait 
Tôche oan’t wetter, grutbrocht yn’t fjild 
fan’t gaasterlâns hout, tot oan de rjappels fan’t Bildt 

Soms te beschieden, soms giet it te bot 
faak blieuwe wy thús, soms bin we moai fuort 
wer’t wy ek binne, wêr dat ik ek kom 
mei de eagen ticht fyn ik it paad werom 

 
Refrein  ….  Fryslan (4x) 

 
en oan de râne fan it wetter stiet Grutte Pier 
it swurd yn’e hichte rûch en fier 
Fryslân first (boppe) is alles wat er sei 
dus kom mar op en meitsje myn dei 

 
Refrein….… 
o heitelân, myn blauw en myn grien, wat Friezen fiele dat fielt gjinien